{Nie każdy|Mało kto|Niewiele osób} ma czas {na opiekę nad|opiekować się} {osobą starszą|starszym członkiem rodziny|seniorem} i mimo, że {najczęściej|bardzo często} {to nasi rodzice|mowa o naszych rodzicach} to musimy {zapewnić|zagwarantować} im {najlepszą|jak najlepszą|solidną|dobrą| opiekę. {Dlatego\Właśnie dlatego|Między innymi z tego powodu|Z tego powodu} {powstają|otwierają się} {miejsca|domy opieki|domy starców} {takie jak|jak na przykład} . {Dzisiaj|Krótko|Na szybko} o {opiece nad starszymi osobami|opiece nad seniorami|domach opieki|domach seniora|domach starości}.Rozterka nad domem opieki
Oddanie członka rodziny do domu opieki zawsze wiąże się z dylematem, czy na pewno dobrze zdecydowano. Większość osób ma wyrzuty sumienia ponieważ nie mogli odpowiednio zadbać o seniora w swojej rodzinie, jednak często te rozterki są bezpodstawne i nie potrzebne.
Czasami po prostu brakuje nam doby aby zrobić wszystko co trzeba przy osobie starszej i jeszcze pogodzić to z pracą i obowiązkami w sowim domu. W takich przypadkach oddanie seniora do domu opieki to najlepsze rozwiązanie, zwłaszcza dla samej osoby starszej, która otrzyma pełną opiekę.
Opieka nad seniorem
Opieka nad osobami starszymi wymaga dużego poświecenia. Zwłaszcza jeżeli mowa o czasie, ponieważ seniorzy z problemami z poruszaniem się często wymagają dwudziestoczterogodzinnej opieki. Niestety dla większości rodzin nie jest to możliwe, aby zapewnić taki wymiar godzinowy opieki, nawet na zmiany z całą rodziną.
Najlepiej w takiej sytuacji zdecydować się albo na dom opieki albo na pomoc pielęgniarską w domu seniora. Na szczęście większość domów seniora oferuje przystępne ceny za pełną opiekę z wyżywieniem, więc możemy być pewni, że nasza babcia, mama lub dziadek będą się tam dobrze czuli.
Czym jest starość? Wikipedia wyjaśnia
Pojęcie starości w znaczeniu medycznym to ogół zmian biologicznych zachodzących w ciele człowieka (głównie zużycie narządów i zmniejszona regeneracja komórek) w wieku starszym (tzw. trzeci wiek) czyli po 60.-65. roku życia.
W okresie starości ustaje intensywne odbudowywanie komórek, organizm jest mniej odporny na choroby, a układ nerwowy jest mniej aktywny. Tkanki ludzkie stają się odwodnione i mniej elastyczne, ulegają atrofii. Obecnie w rozwiniętych społeczeństwach ludzie przeżywają 70-90 lat, rekordziści dożywają 120 lat, przy czym statystycznie dłużej żyją kobiety. W Stanach Zjednoczonych w ciągu XX wieku przeciętna długość życia wydłużyła się z niecałych 50 lat do ok. 75 lat u mężczyzn, a ok. 80 lat u kobiet2.
Dożywanie sędziwego wieku wiąże się ze znacznym rozwojem medycyny. Jednakże wydłużanie życia u ludzi prowadzi do pojawiania się w strukturze społeczeństwa znacznego odsetka osób nie będących samodzielnymi, ze względu na np. zaburzenia układu nerwowego związane z chorobą Alzheimera, której objawami są m.in. zaburzenia pamięci, zachowania i osobowości.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Starość